Komen en gaan

Contacten leggen met de lokale afdelingen van het Ministerie van Onderwijs in de provincie Mae Hong Son mag een basis uitgangspunt in ons werk zijn, gemakkelijk is het niet. De eerste jaren hadden we het probleem dat we niet gezien werden, weer een stichting … eerst maar eens zien wat ze voorstellen, was de redenering. Dat probleem hebben we niet meer. Samsara stelt wat voor in deze provincie en wij hebben ons bewezen. De twee departementen van Onderwijs in de provincie Mae Hong Son, een in het zuiden met 185 schooltjes en een in het noorden met 135 schooltjes, werken nu redelijk goed met ons samen.

Het probleem is dat de leiding maar zo kort op hun positie zit. Zoals ik vorige week schreef, was het gesprek bij mij thuis met de heer Buumtiam Angsawat, de directeur van het noordelijke Departement van Onderwijs in de provincie, erg zinnig. Maar dan staat hij na 1 ½ uur op en zegt “de volgende week is mijn laatst week in deze functie”. Hij vertrekt alweer, binnen een jaar, naar een departement dat beter past bij een carrière als topambtenaar. En dat is het probleem waar we steeds mee geconfronteerd worden. Ken je net iemand die er toe doet in een district of in een afdeling, voordat je het weet zijn ze weer vertrokken. Mae Hong Son wordt als een hardship post gezien, waar je eigenlijk niet heen gedirigeerd wilt worden, maar wat soms moet, wil je in de toekomst kans maken op een meer lucratieve baan.

Wat geprobeerd wordt, is om directeuren van scholen te laten solliciteren voor een ambtenarenbaan binnen de lokale afdelingen van het Ministerie van Onderwijs. Maar helaas, voor de post van de heer Angsawat waren 36 gegadigden, alle 36 haalden echter het examen dat ze voor de baan moesten doen niet. En dus is het weer wachten op een nieuwe nummer 1. Dat kan nog maanden duren, soms jaren en moet iedereen het doen met nummer 2. Dit is schadelijk voor de ontwikkeling van het onderwijsniveau in de provincie, dat begrijpelijkerwijs laag is. Er is geen continuïteit, geen overdracht en maar heel soms werkelijke interesse. 

Dan komen er ook nog problemen bij zoals de directeur onderwijs in het district Khun Yuam, waar we vorig jaar we veel gebouwd hebben, die in coma raakte, en nog steeds, helaas. Of de directeur onderwijs van het huidige district Pai waar we werkzaam zijn. Hij is een alcoholist. Tijdens ons eerste bezoek in Pai, toen ik dat nog niet wist, wilde ik graag dat hij meeging naar een aantal schooltjes om de noden te identificeren. Per slot van rekening zouden we 10 miljoen baht in zijn district gaan besteden. Hij was te laat en bij het eerste schooltje dat we aandeden, verdween hij spoorloos en hebben we hem niet meer gezien. Annelie, laat maar, zeiden de andere Thai die met ons mee waren. Hij is altijd dronken, daar heb je toch niets aan. Maar wordt hij dan niet ontslagen, vroeg ik. Nee, zeiden ze, hij is van hier, hij heeft steun en zijn vrouw is de adjunct-directeur. Zucht …., denk je dan wel eens.

2007



2006




2008



2009

 

2011

2012



Samsara werkt met maar niet via de overheid

Dit concludeerde Pieter Marres, voorzitter van de Stichting Samsara in Nederland. Ik had er nooit zo over nagedacht, maar het is precies wat we doen. Samsara vindt het erg belangrijk om samen met de overheid te werken. Per slot van rekening zijn zij het, die de taken binnen het onderwijs moeten overnemen en doorzetten. Dat is duurzaam. Stichtingen zoals Samsara zijn er om tijdelijk de grootste noden op te heffen, om een motor tot verandering te zijn. Maar uiteindelijk moet de staat daar zelf, in alle facetten, voor gaan zorgen.

Samsara inventariseert de noden op de schooltjes altijd in het bijzijn van een vertegenwoordiger van het Departement van Onderwijs van de provincie. Samsara laat elk contract, dat we tekenen met een schooltje, mede ondertekenen door het Departement van Onderwijs. Samsara bepaalt ook waar ze het geld aan gaan besteden, maar wij maken de lokale vertegenwoordiging van de staat voor het proces en eindresultaat medeverantwoordelijk. Als we een probleem met een directeur van een schooltje hebben en we kunnen dat niet direct samen oplossen, vraagt Samsara het Departement van Onderwijs om voor die oplossing te zorgen. Samsara vraagt ook de directeur van het Departement aanwezig te zijn bij de opstartvergadering van alle projecten in een nieuw district en de vergadering te starten met een speech. Samsara overhandigt elke faciliteit officieel, tijdens de openingsceremonie op elk schooltje, over aan een vertegenwoordiger van het Departement. Zij zijn het die vanaf dat moment zorg moeten dragen voor onderhoud.

Maar ….. wij betalen de donaties in termijnen direct aan de scholen en niet aan het Departement. Daarmee voorkomen we vertragingen, vriendjespolitiek en kleine corruptie. De uiteindelijke keuze waar de donaties naar toe gaan, ligt ook bij Samsara en niet bij het Departement. 

Toen bij de opstartvergadering van alle projecten twee weken geleden, de directeur Mr. Buumtiam Angsawat zelf niet kwam maar zijn tweede man, was ik teleurgesteld. Dat is doorgekomen en twee dagen later zat hij bij mij thuis in Doi Saket, Chiangmai. En dan hoor je nog eens wat. Hij ontvangt uit Bangkok voor zo’n 140 schooltjes 100 miljoen baht per jaar. 82% gaat naar salarissen en 12% is voor voeding, onderhoud, voorzieningen, lesmaterialen en ga zo maar door.
Dat betekent omgerekend dat voor het district Paai (¼ van het gebied waar hij verantwoordelijk voor is), waar wij nu beginnen met de uitvoering van onze projecten, hij voor die taken ongeveer 3 miljoen baht heeft. Wij besteden in Paai het komende half jaar 10 miljoen baht (ongeveer 250.000 euro). Samsara betekent dus heel veel voor de verbetering van deze schooltjes.
Hoeveel stichtingen zijn eigenlijk werkzaam in uw gebied, vroeg ik hem. Geen idee, zei hij, jullie zijn de enige stichting die met de overheid werkt. Andere stichtingen, zei hij, doen denk ik rechtstreeks projecten met de schooltjes en daar zijn we niet verantwoordelijk voor.

31 pick-ups voor 31 waterinstallaties op rij

Voorlichting en contracten ondertekenen was niet alles wat we vorige week hebben gedaan.
Naast de 31 directeuren van de schooltjes waren er ook 31 conciërges aanwezig. Zij kregen uitleg bij een pilot waterinstallatie, die was de week ervoor gebouwd op het schooltje waar de vergadering werd gehouden. Deden wij dat de afgelopen jaren nog zelf, nu werd dat gedaan door de conciërge van die school. Al handtekeningen zettend, zag ik hem trots steeds maar weer uitgebreid antwoord geven op alle vragen van zijn collega’s.
Toen was ik ze, de aandacht bij andere zaken hebbende, even vergeten. En, nadat alle contracten waren getekend en wij de kantine uitliepen, bleken daar keurig op rij de 31 pick-ups van de conciërges te staan. Aan het begin van die rij was de opslagplaats waar Ratana de afgelopen week de 31 waterinstallaties, 31 pvc watertanks, 31 x 7 zakken met inhoud voor de waterinstallaties en 31 zakken met pijpen, kranen en andere onderdelen met 5 trucks vanuit Chiangmai had laten brengen. De namen van de donoren had ze in de nachten daarvoor, samen met haar boksers, op de waterinstallaties en watertanks aangebracht.

















Wij bestellen de hele handel namelijk in een buitenwijk van Bangkok. In Chiangmai heeft niemand voorraad en in Bangkok zijn ze veel goedkoper dan in Chiangmai, laat staan in Mae Hong Son zelf. Het bedrijf in Bangkok komt het gratis brengen en bij een bestelling van 10 waterinstallaties en 10 pvc tanks krijgen we een set gratis. De truck, die het materiaal bij Ratana thuis komt afleveren, rijdt in de nacht en komt meestal rond 3 uur in de ochtend bij Ratana in Chiangmai aan. Die staat dan klaar om de namen van de donoren overal op te plakken en 2 uur later arriveren de kleinere trucks om het naar de school in Mae Hong Son te brengen (Ratana heeft haar erf dan weer vrij om de meubels in elkaar te lassen).

En daar kwamen de 31 conciërges het dus met hun pick-ups ophalen. Moesten wij de afgelopen jaren nog zorgen dat de juiste beplakte waterinstallatie op de juiste school terecht kwam, nu deed Mr. Praweet dat (hij werkt samen met ons gedurende het 4 jaren programma van Samsara), weliswaar met onze lijsten in het Thai vertaald. Met militaire precisie werden de installaties met bijbehoren een voor een in de voorrijdende pick-ups getild. Ze reden daarna een voor een 50 meter verder naar het tempelterrein, waar alles goed werd vastgesjord om de moeilijk begaanbare wegen naar de schooltjes te doorstaan.
 

De komende weken zetten de 31 schooltjes de schoonwaterinstallatie in elkaar.

Samsara is weer begonnen!

Samsara kan alleen in het droge seizoen op de schooltjes in de bergen bouwen (in Nederland is dat het winterseizoen). Tijdens het natte seizoen doen we de fondsenwerving. Ook dit jaar is dat weer fantastisch gegaan, waarvoor ik u hartelijk dank.

Begin september had Samsara alle benodigde gelden binnen om dit jaar weer vele slaapgebouwen, kantines, toiletgebouwen, wateropvang tanks en schoonwater installaties te bouwen op bergschooltjes voor bergvolk kinderen. Dit jaar gebeurt dat voornamelijk in het district Pai in de provincie Mae Hong Son.
 
Begin van dit jaar heeft Samsara in kaart gebracht wat de schooltjes aan faciliteiten nodig hebben en op 28 september was het zover: alle 31 directeuren van 31 schooltjes waren aanwezig in de kantine van een van de scholen waar Samsara gaat bouwen.

Het Departement van Onderwijs had ook een vertegenwoordiger gestuurd. Hij, Ratana (met wie ik toezicht op de projecten houd) en ik waren de pineut: wij moesten namelijk alle contracten ondertekenen. En dat waren 106 x 5 kopieën is 530 contracten!

In Pai gaan we bouwen: 15 slaapgebouwen voor de leerkrachten, 4 grote slaapgebouwen voor de leerlingen, 6 kantines met keuken, 11 toiletgebouwen, 29 schoonwater installaties, 6 regenopvang tanks en 2 gebouwen om kleren te wassen en te drogen. En dat alles met alle benodigde meubilair zoals tafels en banken, stapelbedden, kasten, keuken en kantinegerei.
Al het meubilair maakt Samsara zelf in de werkplaats bij Ratana thuis.
Alle faciliteiten op de 31 schooltjes worden door de ouders van de kinderen gebouwd, als vrijwilligers onder leiding van de conciërge of een leerkracht. Samsara levert de bouwtekeningen en geeft training en uitleg over hoe het resultaat eruit moet komen te zien.

90% van bovenstaande moet klaar zijn op 1 februari 2013. De rest, een aantal grote gebouwen, de derde week van mei volgend jaar.

Volgende week Blog 2.