vrijdag 22 februari 2013

En dan het resultaat!

Het is zover: de 35 schoonwaterinstallaties op 30 scholen zijn allemaal af. Alle gebouwen in het district Mae La Noi waren twee weken geleden gereed en een tiental faciliteiten in het district Pai al begin januari. Maar op 14 februari moest 95% van alle gebouwen in Pai af zijn.
Gedurende vier dagen gingen we op 30 schooltjes zo’n 45 voorzieningen openen. Met een 4WD van het Departement van Onderwijs (die je drie weken van te voren schriftelijk in zesvoud moest aanvragen) gingen we de bergen in, smalle en steile bospaden met vele bochten, lange tochten vaak over slechte wegen en dan hadden we nota bene in het droge seizoen ook nog regen onderweg.

Het was veel, het was zwaar, maar het was ook fantastisch. Overal stonden de leerkrachten, de kinderen en de ouders, die als vrijwilligers de gebouwen gebouwd hadden, op hun paasbest in hun traditionele kostuums op ons te wachten.
Overal hadden we openingsceremonieën met dans, zang, certificaten en de officiële statiefoto’s. Overal droeg Samsara hiermee alle voorzieningen over aan het Ministerie van Onderwijs, die vanaf dat moment verantwoordelijk is voor het onderhoud aan de gebouwen en de installaties. Overal blije gezichten: een nieuw toiletgebouw, wateropvang tank, slaapgebouw voor de kinderen of de leerkrachten, kantine, wasplaats om de kleren te wassen en te drogen … allemaal betekenen ze veel voor deze geïsoleerde bergschooltjes.
Het leven wordt hierdoor sterk verbeterd. Ouders zijn trots en sturen meer kinderen vaker naar school, leerkrachten zijn bereid met deze voorzieningen op afgelegen schooltjes les te geven en de kinderen gaan nu graag naar school.

Samsara bereikt veel en dat allemaal dankzij uw donaties! Waarvoor heel veel dank!




vrijdag 15 februari 2013

Twee nieuwe kantines en twee verhalen

De afgelopen week heeft Samsara overdrachtsceremoniën bijgewoond van projecten die gereed waren: een slaapgebouw voor vier leerkrachten; twee kantines; een toiletgebouw; twee wateropvang tanks; drie schoon water installaties, twee slaapgebouwen voor twee directeuren; de reparatie van een slaapgebouw voor leraren en een gebouw om kleren te wassen en te drogen. Al deze voorzieningen worden overgedragen aan het Departement van Onderwijs, die daarna zal zorgen voor gebruik en onderhoud.

Op weg naar de openingen
Om al die projecten te bezoeken, was het weer een eindeloos gehobbel over de bospaden door de bergen. De twee kantines bijvoorbeeld lagen hemelsbreed maar 15 kilometer van elkaar, maar we hebben er 4½ uur voor moeten rijden, want een rechtstreekse weg was er niet.
De natuur onderweg was prachtig en rijdend over de bergkammen, viel er heel wat te genieten. De weg naar de Mae Sapuung school was op sommige plaatsen enorm steil, het leek soms wel een achtbaan. Hoe de leiding van de school erin slaagt om al die bouwmaterialen voor de kantine en de meubels op de plaats van bestemming te krijgen, is mij vaak een groot raadsel.
De directeur van dit zeer geïsoleerde bergschooltje vertelde, dat diezelfde avond de kantine gebruikt zou worden door de dorpsleiding en de districtsleiding. Zij hebben nu eindelijk in de avonden een goede plek om te vergaderen. Dat draagt enorm bij aan het prestige van de school. Zo wordt het voor het schooltje veel gemakkelijker om noden onder de aandacht te brengen, zoals een nieuw stuk weg of een kleuterschoolgebouw. Overdag eten de kinderen er en omdat we er altijd een podium in bouwen, wordt het ook gebruikt voor optredens en voor oudervergaderingen. Het Thaise woord is dan ook niet letterlijk kantine, maar meer in goed Nederlands een multifunctioneel gebouw.

Mae Sapuung kantine
Kinderen in de Mae Sapuung kantine








De andere kantine is gebouwd op de Mae Puun School. De directeur daar vertelde, dat ze die avond een feest in de kantine zouden gaan organiseren voor alle ouders die als vrijwilligers hebben meegeholpen met de bouw en voor de conciërges van drie andere scholen die deze school bij de bouw hadden bijgestaan.
Hij vertelde dat door de bouw van de kantine de relatie met de ouders en het dorp sterk verbeterd was en er nu ook een veel beter contact was met en tussen de nabijgelegen scholen.

Mae Puun kantine
Optreden in Mae Puun kantine








Wat de bouw van twee kantines aan impact kan hebben! 

 

vrijdag 8 februari 2013

Er is een tijd van komen en een tijd van gaan

Tien jaar lang heeft Samsara projecten uitgevoerd op schooltjes gelegen in de bergen in het zuiden van de provincie Mae Hong Son. Samsara is nu al voor het tweede jaar bezig in districten in het noorden van dezelfde provincie. De afstanden tot Chiangmai werden steeds groter en daarom werd het tijd om onze bouwperiode in het zuiden af te sluiten. Samsara heeft daar voor in totaal 85 miljoen baht (ongeveer 2 miljoen euro) de volgende projecten gerealiseerd:
*  53  slaapgebouwen voor studenten
*  33  slaapgebouwen voor leraren
*  49 kantines
*  6 bibliotheken en 65 scholen ontvingen schoolboeken
*  36 toiletgebouwen
*  65 scholen kregen kleine bouwprojecten zoals keukens, trappen, voetpaden
*  40 opvangtanks voor water
*  59 grote en 60 kleinere waterzuiveringsinstallaties
*  45 scholen ontvingen panelen en apparatuur voor zonne-energie
*  50 scholen kregen meubels voor bestaande gebouwen
*  85 gehandicapte kinderen ontvingen hulpmiddelen of ondersteuning
*  600 kinderen kregen beurzen voor 3 jaar voor de middelbare school, beroepsonderwijs, hoger beroepsonderwijs of universiteit.

Op 7 februari werd hieraan aandacht besteed door het Departement van Onderwijs, waar de bergschooltjes in het zuiden van de provincie onder vallen. De bijeenkomst werd geopend met een dans door Karen kinderen. Aanwezig waren 25 directeuren van scholen waar we veel voorzieningen gebouwd hebben, de chauffeurs die ons al die jaren overal naar toe hebben gereden en de leiding van het Departement.
 
Karen dans
Directeur Huay Haa School vertelt.

 
 
 
 
 
 
 

De directeur van het Departement legde de nadruk op de vele voorzieningen die zoveel schooltjes hebben geholpen. Ze zouden die nooit van de regering hebben gekregen.
De directeur van de Mae To School vertelde dat Samsara zorg droeg voor de totale levenscyclus op een school. “Als je wakker wordt”, zei hij, “eet je van borden met vorken en lepels door Samsara gegeven en eet je eten, gekookt in de keuken van Samsara en dat eet je op in een kantine van Samsara en als dat er weer uit moet, ga je naar een toilet van Samsara. Je drink schoon water uit de waterinstallatie van Samsara, je bereidt je lessen voor en maakt je huiswerk bij het licht van de zonnepanelen van Samsara en als je naar bed gaat, lig je in een bed van Samsara in een droge slaapzaal van Samsara, onder dekens van Samsara”.
 
De directeur van de Huay Haa school vertelde dat de Huay Haa school vier jaar geleden een onbeduidend schooltje was met nauwelijks voorzieningen. Na alles wat Samsara er in drie jaar heeft gebouwd, is het nu een belangrijke regioschool geworden en kunnen kinderen van veel lagere schooltjes doorleren op de middelbare school, die Huay Haa nu geworden is dankzij de voorzieningen van Samsara. 
 
De directeur van de Le Ko School vond het fantastisch dat de school nu eindelijk het hele jaar toegang tot water heeft en ook nog tot schoon drinkwater. Dit dankzij de kilometers leidingen die Samsara had gegeven, om aan te leggen tussen de waterbron en de grote betonnen watertank, waar het water opgevangen en bewaard kan worden voor de droge tijd. Bovendien waren er nu twee schoon waterinstallaties.
 
De directeur van de Mae Sapuung School vertelde dat dankzij de nieuwe kantine die het schooltje had gekregen, nu ook de vergaderingen van het dorp en het district daar plaatsvinden, waardoor de school veel meer in de belangstelling van de lokale bestuurders is komen te staan.
 
De directeur van de Mae La Noi Daaruunsiik School had het over het feit dat als Samsara wat beloofde, je dat ook kreeg. “Je moest er wel voor werken”, zei hij, “je moest het ook binnen de aangegeven tijd af hebben. Deed je dat dan maakte de school kans op meer voorzieningen, deed je het niet, dan zag je Samsara niet terug”. Hij had de afgelopen zeven jaren als directeur van drie verschillende scholen met Samsara gewerkt en vond dat het vooral aan jezelf als directeur lag of je voorzieningen uit donaties van Samsara kreeg toegewezen. 
 
De twee chauffeurs ontvangen een fles wijn.
Directeur Departement ontvangt map
met foto's van alle projecten.









Annelie en Ratana kregen certificaten en cadeaus. Annelie bedankte in het Thai iedereen heel hartelijk en gaf aan het Departement een map met foto’s van elk afgeleverd gebouw of installatie. De twee vaste chauffeurs kregen ieder een fles wijn. Het was al met al een prachtig afscheid en we zullen met weemoed terugdenken aan het fantastische landschap, de unieke schooltjes en de directeuren met wie we zoveel jaren hebben samengewerkt.
 
Annelie ontvangt cadeau van het Departement.
Ratana ontvangt cadeau van het Departement.

vrijdag 1 februari 2013

Boven en beneden verwachting

Neem de Payaang School, een lagere school voor 90 kinderen van de Lisu minderheid, die erg laat een aanvraag voor een slaapgebouw voor leerkrachten indiende, laat was met het opsturen van foto’s van de school en ook laat was met het terugsturen van het contract. We stonden op het punt om de school over te slaan. Samsara werkt vraaggestuurd en dan moet een school wel goede wil tonen. Maar, deze school presteerde uiteindelijk ver boven verwachting: het slaapgebouw voor leerkrachten werd het meest perfect uitgevoerde gebouw van Samsara ooit, goed gebouwd, prima in de verf, alles mooi afgewerkt, op tijd af, zelfs bloemetjes op de tafeltjes in de slaapkamers, een keurig toilet en douche. Kortom, ze leverden geweldig werk af. De conciërge stond dan ook te glimmen.
De school had een geweldige openingsceremonie voor Samsara georganiseerd met zang en dans van de ouders en de kinderen, certificaten en mooie sjaals als cadeautjes. Ratana verzuchte: “Als ze dat allemaal nu eens deden…”.

Welkom op de Payaang School
Een prachtig slaapgebouw voor 4 leraren

Ook binnen ziet her er mooi uit
Zelfs een tuintje wordt aangelegd









En dan de Muang Luang School, daar hadden we hoge verwachtingen van. De ferme directrice kwam zeer goed op ons over. Ze kende iedereen in het dorp en kon alle medewerking van de ouders krijgen. De voorzieningen op de school waren er slecht aan toe en de school had nogal wat nieuwe gebouwen nodig.
Op de trainings- en voorlichtingsdag van Samsara stond ze altijd vooraan, ijverig schrijvend. Daar zouden we geen moeilijkheden mee krijgen.
Ze begon niet op tijd, maar daar kon ze niets aan doen: drie bruggen waren weggeslagen en dan krijg je de bouwmaterialen niet over de rivier heen vervoerd. Na een maand kon ze beginnen. We hadden een lijst van prioriteiten met haar opgesteld. Voor sommige donoren moesten de gebouwen eerder klaar zijn dan voor anderen. Ze begon aan alles tegelijkertijd, dus kwam er niets echt af. Toen slaagde ze ineens voor een examen om op een wat grotere school directeur te worden. Daar bouwde Samsara ook! De directeur van die school vertrok van de ene op de andere dag en zij moest nu de bouwprojecten op twee en eigenlijk op drie scholen begeleiden (want we bouwen ook op een branche school). Tussen die scholen liggen hoge bergen. Ze raakte het overzicht kwijt en wij met haar. We proberen nu in te grijpen en haar daarmee ook te helpen. De bouw van sommige gebouwen leggen we stil. Daar kan na februari aan verder gebouwd worden. De rest moet wel af. We hebben het comité van conciërges van scholen gevraagd om deze scholen te helpen. Of het gaat lukken weten we op 12 februari.

Het slaapgebouw voor leerkrachten, nog 4 weken te gaan op de Muang Luang school