De school had een geweldige openingsceremonie voor Samsara georganiseerd met zang en dans van de ouders en de kinderen, certificaten en mooie sjaals als cadeautjes. Ratana verzuchte: “Als ze dat allemaal nu eens deden…”.
Welkom op de Payaang School |
Een prachtig slaapgebouw voor 4 leraren |
Ook binnen ziet her er mooi uit |
Zelfs een tuintje wordt aangelegd |
En dan de Muang Luang School, daar hadden we hoge verwachtingen van. De ferme directrice kwam zeer goed op ons over. Ze kende iedereen in het dorp en kon alle medewerking van de ouders krijgen. De voorzieningen op de school waren er slecht aan toe en de school had nogal wat nieuwe gebouwen nodig.
Op de trainings- en voorlichtingsdag van Samsara stond ze altijd vooraan, ijverig schrijvend. Daar zouden we geen moeilijkheden mee krijgen.
Ze begon niet op tijd, maar daar kon ze niets aan doen: drie bruggen waren weggeslagen en dan krijg je de bouwmaterialen niet over de rivier heen vervoerd. Na een maand kon ze beginnen. We hadden een lijst van prioriteiten met haar opgesteld. Voor sommige donoren moesten de gebouwen eerder klaar zijn dan voor anderen. Ze begon aan alles tegelijkertijd, dus kwam er niets echt af. Toen slaagde ze ineens voor een examen om op een wat grotere school directeur te worden. Daar bouwde Samsara ook! De directeur van die school vertrok van de ene op de andere dag en zij moest nu de bouwprojecten op twee en eigenlijk op drie scholen begeleiden (want we bouwen ook op een branche school). Tussen die scholen liggen hoge bergen. Ze raakte het overzicht kwijt en wij met haar. We proberen nu in te grijpen en haar daarmee ook te helpen. De bouw van sommige gebouwen leggen we stil. Daar kan na februari aan verder gebouwd worden. De rest moet wel af. We hebben het comité van conciërges van scholen gevraagd om deze scholen te helpen. Of het gaat lukken weten we op 12 februari.
Het slaapgebouw voor leerkrachten, nog 4 weken te gaan op de Muang Luang school |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten