De recordhoudsters

Laat ze maar schuiven de vrouwelijke directeuren van de schooltjes. Ze mogen dan traditioneel minder ervaring hebben in de bouw en ze mogen dan wel geen relaties hebben met winkels waar je bouwmaterialen kan kopen, maar relaties onderhouden met de dorpen, daar zijn ze heel goed in en organiseren kunnen ze ook. En zo komt het dat de Mae Sariang School en de Huay Naam Saai School, de twee schooltjes met vrouwelijke directeuren, de schooltjes zijn waar de bouw van kantines en slaapgebouwen het verst gevorderd is.
En we zijn op alle scholen tegelijkertijd begonnen.

De hele dorpsgemeenschap wordt ingezet om de faciliteiten te realiseren: de leerlingen helpen in de vrije tijd met het uitladen van de bouwmaterialen en met het klaar maken van het land waar gebouwd gaat worden, de ouders helpen bij toerbeurt met de bouw.

Voor de kinderen is het een unieke ervaring en als er een gebouw klaar is, weten heel wat leerlingen hoe je iets moet metselen, hoe je cement moet mengen en wat er allemaal aan materialen in een filter van de schoonwater installatie gaat.

De leerkrachten koken samen met vrouwen uit het dorp de lunch voor de vrijwilligers. Iedereen werkt als vrijwilliger in de Samsara projecten.

En dan wens ik alle lezers aan het einde van deze week een leuk oud en nieuw en een optimistisch 2012.