De gebouwen en faciliteiten waren na 3 maanden klaar! Dat gaat gepaard met traditionele en moderne dansjes door de kinderen. Ik kreeg de indruk dat ze de popdansjes leuker vinden.
Daarnaast het overdragen van de gebouwen aan het Departement van Onderwijs van de provincie (door mij), het overhandigen van officiële certificaten (aan mij) en veel speeches (over en weer) en veel lekkere dingen eten (door iedereen).
Naast vertegenwoordigers van Samsara, het Departement van Onderwijs, de leerkrachten en de kinderen van de scholen, waren ook de ouders uitgenodigd. 
Terecht, want het zijn de ouders, die als vrijwilligers, onder leiding van een conciërge of leerkracht de faciliteiten bouwen. De ouders zijn reuze trots op de door hen tot stand gebrachte gebouwen.Samsara ontdekte dat op deze manier een hecht contact ontstaat tussen het dichtbij liggende dorp en de school, tussen de ouders en de leerkrachten, en het oudercomité van de school wordt hiermee ook nieuw leven ingeblazen.
Het resultaat is dat ouders veel vaker op school komen, meer van hun kinderen naar school sturen, gemakkelijker met de leerkrachten over hun kinderen kunnen praten en de leerkrachten gemakkelijker onderwijszaken met de ouders kunnen bespreken.
Dit zou, wanneer de voorzieningen door een aannemer uit Chiangmai zouden zijn gebouwd, nooit gebeurd zijn. En dan zien we nog af van het feit dat een aannemer er al snel halverwege de bouw mee opgehouden zou zijn, omdat zijn auto’s teveel schade oplopen over de bosweggetjes, hij tijd en geld verliest door de afstanden en niemand van zijn personeel langer dan 2 dagen op de bergschooltjes zou willen verblijven gezien de moeilijke leefomstandigheden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten