Komen en gaan

Contacten leggen met de lokale afdelingen van het Ministerie van Onderwijs in de provincie Mae Hong Son mag een basis uitgangspunt in ons werk zijn, gemakkelijk is het niet. De eerste jaren hadden we het probleem dat we niet gezien werden, weer een stichting … eerst maar eens zien wat ze voorstellen, was de redenering. Dat probleem hebben we niet meer. Samsara stelt wat voor in deze provincie en wij hebben ons bewezen. De twee departementen van Onderwijs in de provincie Mae Hong Son, een in het zuiden met 185 schooltjes en een in het noorden met 135 schooltjes, werken nu redelijk goed met ons samen.

Het probleem is dat de leiding maar zo kort op hun positie zit. Zoals ik vorige week schreef, was het gesprek bij mij thuis met de heer Buumtiam Angsawat, de directeur van het noordelijke Departement van Onderwijs in de provincie, erg zinnig. Maar dan staat hij na 1 ½ uur op en zegt “de volgende week is mijn laatst week in deze functie”. Hij vertrekt alweer, binnen een jaar, naar een departement dat beter past bij een carrière als topambtenaar. En dat is het probleem waar we steeds mee geconfronteerd worden. Ken je net iemand die er toe doet in een district of in een afdeling, voordat je het weet zijn ze weer vertrokken. Mae Hong Son wordt als een hardship post gezien, waar je eigenlijk niet heen gedirigeerd wilt worden, maar wat soms moet, wil je in de toekomst kans maken op een meer lucratieve baan.

Wat geprobeerd wordt, is om directeuren van scholen te laten solliciteren voor een ambtenarenbaan binnen de lokale afdelingen van het Ministerie van Onderwijs. Maar helaas, voor de post van de heer Angsawat waren 36 gegadigden, alle 36 haalden echter het examen dat ze voor de baan moesten doen niet. En dus is het weer wachten op een nieuwe nummer 1. Dat kan nog maanden duren, soms jaren en moet iedereen het doen met nummer 2. Dit is schadelijk voor de ontwikkeling van het onderwijsniveau in de provincie, dat begrijpelijkerwijs laag is. Er is geen continuïteit, geen overdracht en maar heel soms werkelijke interesse. 

Dan komen er ook nog problemen bij zoals de directeur onderwijs in het district Khun Yuam, waar we vorig jaar we veel gebouwd hebben, die in coma raakte, en nog steeds, helaas. Of de directeur onderwijs van het huidige district Pai waar we werkzaam zijn. Hij is een alcoholist. Tijdens ons eerste bezoek in Pai, toen ik dat nog niet wist, wilde ik graag dat hij meeging naar een aantal schooltjes om de noden te identificeren. Per slot van rekening zouden we 10 miljoen baht in zijn district gaan besteden. Hij was te laat en bij het eerste schooltje dat we aandeden, verdween hij spoorloos en hebben we hem niet meer gezien. Annelie, laat maar, zeiden de andere Thai die met ons mee waren. Hij is altijd dronken, daar heb je toch niets aan. Maar wordt hij dan niet ontslagen, vroeg ik. Nee, zeiden ze, hij is van hier, hij heeft steun en zijn vrouw is de adjunct-directeur. Zucht …., denk je dan wel eens.

2007



2006




2008



2009

 

2011

2012