vrijdag 30 november 2012

Vele problematieken maar er wordt gebouwd!

De afgelopen week heeft Samsara gedurende vijf dagen 25 bergschooltjes in Pai bezocht, om te bekijken hoe het staat met de bouw van de 70 projecten, die daar gerealiseerd worden.
De schooltjes hebben zes weken geleden de eerste aanbetaling ontvangen. Elk schooltje dient zelf alle bouwmaterialen aan te schaffen. De winkel voor bouwmaterialen is zo’n  200 kilometer ver weg en de laatste 30 kilometer moeten de materialen in een pick-up truck over modderige wegen naar het schoolterrein worden getransporteerd.



In onderling overleg met het dorpshoofd worden vrijwilligers georganiseerd om de voorzieningen zoals slaapzalen, kantines, schoonwaterinstallaties en toiletgebouwen te bouwen. Voordat de faciliteiten gebouwd kunnen worden, moet land vrijgemaakt worden van bomen, wortels en stenen en daarna geëgaliseerd worden. Alles gebeurt met de hand en een schop, machines zijn er niet in de bergen.


De volgende week zal ik over de resultaten schrijven, vandaag over de problemen waar we tegenaan lopen, die de voortgang van de bouw tegenhouden of vertragen. 

Bij ons in de vallei van Chiangmai valt er al een maand niet veel regen meer. In de bergen was dat echter wel het geval. Daardoor is een aantal wegen naar zeer afgelegen schooltjes nog altijd niet berijdbaar. In oktober hebben zware slagregens bij de Muang Luang school drie bruggen weggeslagen. Dit betekende dat pas na twee weken alle bouwmaterialen op de bromfiets over een smal gerepareerd bruggetje vervoerd konden worden en Samsara bouwt veel op deze school.










Het smalle weggetje naar de Mae Ping Saka school is zo slecht geworden dat ze daarover geen betonnen palen voor de slaapzaal konden transporteren. Het verzoek kwam of het in dit een geval ook houten palen mochten zijn. Daarmee waren we voor deze ene keer akkoord.

Op een aantal schooltjes kunnen de ouders nu nog niet helpen met de bouw, omdat de oogst van de rijst nog in volle gang is. De oogst is deze week binnen dus dan kan er begonnen worden.

De directeur van de Pong Saa school heeft in oktober zijn enige zoon verloren. De jongen verdronk in de rivier. Hij is helemaal van de kaart en is tot niets te bewegen. Wij hebben een school, die er niet ver van af ligt, gevraagd deze school te helpen om de bouw aan te pakken en ook hebben we het probleem besproken met het Departement van Onderwijs. 

De Naam Plamung school ligt bijna op de grens met Birma. Het dorp heet communistisch te zijn, schijnt opium te verbouwen en onderdak te bieden aan guerrillastrijders uit Birma. Toen wij er waren, hield het Thaise leger daar net een schoonmaakbeurt. Mr. Praweet, de vertegenwoordiger van het Departement van Onderwijs, was doodsbang en vond dat wij er maar geen bezoek aan moesten brengen.

De Mae Ping School heeft een nieuwe directeur die zich moet inwerken. De voormalige directeur, die goede relaties heeft met het dorpshoofd, was er ook en daarom denken wij dat ondanks de vertraging, met wat druk onzerzijds, het de school wel gaat lukken om op tijd klaar te zijn.

De Khun Sanai school had de waterinstallatie niet gebouwd omdat ze het niet volgens onze tekening kon doen. De ligging van de school is zo steil tegen de heuvels aan dat de tank niet direct naast de waterinstallatie kon staan. Ze wilden weten of wij akkoord gingen met een andere oplossing.

En dan heb je een school die misschien de nominatie van het zwarte schaap van de familie gaat krijgen. We houden de Muang Peng school in de gaten en gaan daar over twee weken nogmaals naartoe. We hebben bij het Departement van Onderwijs al aangekaart dat deze school nog nauwelijks met bouwactiviteiten begonnen is.

Never a dull moment! Niettemin zijn al heel wat projecten in aanbouw en zelfs al klaar, waarover volgende week meer. Ondanks alles hebben we nog steeds goede hoop dat alle 70 projecten de tweede week van februari klaar zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten